Búningurinn samanstendur af skyrtu, upphlut, pilsi, svuntu, húfu og belti

• Skyrtan getur verið úr ýmsum efnum s.s. bómull, hör, polyester og nylon. Litir og mynstur hafa verið fjölbreytt í gegnum tíðina. Ermahnappar og næla eru borin við skyrtuna

• Upphlutur er saumaður úr léttu svörtu ullarefni
  • Á baki eru tvær bogaleggingar. Handgerðir kniplingar í silfri eða gylltu eru saumaðar utan með mjórri flauelisleggingu. Samskonar skreyting er á axlarsaumum
  • Stundum eru notaðir ódýrari innfluttir borðar í stað kniplinga
  • Framan á boðungum eru stífir flauelisborðar. 4 pör af millum og borðarósir eru saumaðar þar á. Borðarósirnar geta verið úr silfri eða baldýraðar úr vír
  • Undir flauelisborðana eru settir teinar til að stífa upphlutinn að framan
  • Í hálsmál og handvegi er bryddað með sérstöku mjóu bandi, herkúlesarbandi eða flauelisborðum

• Pilsið er alltaf sítt og svart, í sama efni og upphlutsbolur.  Pilsið er fellt undir streng svo passi mittismáli. Föll allan hringinn nema að framan er slétt bil. Að neðan er gengið frá faldi með skófóðri. Pilsið er krækt við upphlutinn
  

• Svuntan er felld undir mittisstreng. Hún getur verið úr ýmsum efnum og er stundum eins og skyrtan

• Höfuðbúnaður
  • Prjónahúfa er svört, grunn með svörtum silkiskúf
  • Flauelishúfa er svört oft með barði að framan og svörtum silkiskúf
  • Hólkur eða líberíborði  hylur samskeytin húfu og skúfs

• Belti er notað við búninginn. Oftast belstispar og doppur saumað á flauelisteygju. Stokkabelti eru einnig notuð við upphlut